Obserwacje o NAS kobietach po 10 latach fotografowania pięknej strony mocy...

Choć jest to strona o fotografii chciałam podzielić się z Wami swoją obserwacją dotyczącą nas kobiet, nie tylko od strony fotografki, ale także z pozycji kobiety i człowieka. Przez ostatnie osiem lat miałam styczność z ponad tysiącem pań płci „pięknej”. Po kolei leczyłam je naszą wspólną pracą z obiektywem z niskiej samooceny i poprawiałam im nastrój.

Przyszedł taki czas, że zaczęłam analizować zastanawiające podobieństwo samokrytyki zarówno po stronie oszałamiająco pięknych kobiet jak i tych pięknych, ale gdzieś pochowanych w sobie.
Sama będąc kobietą przeglądałam się w innych Paniach jak w krzywym zwierciadle. Było mi prawdziwie smutno oglądać tak zakrzywione widzenie siebie u tak ładnych, pięknych osób- dlaczego?
...bo zazwyczaj dotyka nas to co  wbrew pozorom doskonale znamy: sama widziałam siebie w równie złym świetle jak one!

Uświadomienie sobie tego faktu popchnęło mnie w machinę zmiany samej siebie. Proces był dość zabawny. Powtarzałam sobie, że jeśli ja ważąc 75 kg i z powszechnego punktu widzenia bliżej mi do Super Lini niż Cosmopolitana i także nosa, uda czy innej brwi nie mam idealnej, widzę siebie jak brzydkie kaczątko, a  50 kilogramowa przepiękna, cudowna kobieta o zmysłowym ciele, mówi z pełną szczerością i przekonaniem o sobie jeszcze gorzej , jednocześnie nie dowierzając ( zupełnie jak ja sama ) w żadne miłe słowo, to jaki z tego wniosek?
Wszystkie, bez względu na atuty zewnętrzne widzimy się znacznie gorzej niż jest w rzeczywistości.

Podzielę się swoimi przemyśleniami, które mogą stanowić źródło zmiany kilku ważnych dla nas kobiet - ludzi spraw.
Każdy z nas ma w sobie piękno- jest nim nasza absolutna różnorodność i mało to doceniamy, bo najczęściej nie akceptujemy siebie. Dlaczego? Przyczyn jest masa, a ja z doświadczenia mogę przytoczyć kilka i założę się, że któraś trafia w dziesiątkę każdej z nas.

Jakie są przyczyny naszej samokrytyki?

Porównywanie się, media.
Porównujemy się do promowanej w naszych czasach Iluzji, a ona jest magią Photoshopa i grona specjalistów. Jak nie tam, to porównujemy się do "idealnych" koleżanek, które kipią od kompleksów tak samo jak my, choć wyglądają zawsze w naszych oczach lepiej... Panie które widujemy na okładkach też mają mankamenty skór, podkrążone oczy i niejednokrotnie cellulit, garba i inne ludzkie cechy. A koleżanki na Facebooku, podobnie jak większość z nas, pokazują się jak większość głównie z najlepszej strony.

Poczucie odrzucenia.
Mało akceptujemy siebie, bo gdzieś, kiedyś, ktoś nas skrytykował, a My nosimy TO poczucie w sobie nieraz całe życie widząc Siebie przez przesłonę czyjejś oceny, która dotknęła, choć dawno o niej zapomniałyśmy. Między innymi dzięki temu, że ktoś ocenił naszą zewnętrzność negatywnie, żadnego pozytywu nie dopuszczamy! Większość z nas/was na komplementy reaguje :

" Ja jestem ładna? No co ty! w życiu!  Mam za duży nos, za dużo naczynek " " Ja?? Ty to mówisz? Zobacz jaka Ty jesteś ładna" itd itp.. i tu się zaczyna lista kompleksów.

Brak miłości
Mało akceptujemy siebie, bo nie czujemy się kochane, więc przypisujemy tego przyczynę naszej formie, na którą mamy minimalny, wbrew pozorom wpływ. Natomiast wpływ na wybory tych, którzy nam w tych kompleksach pomagają w jedną lub drugą w stronę owszem. Zatem większość kobiet jeśli nie jest noszona na rękach swojego życiowego wybrańca ma zakodowane, że nie jest tego warta i już nikt i inny jej nie uniesie, nawet ona sama siebie. Tak jakby jedna osoba decydowała o całej naszej wartości.. a często osoby, które z nami żyją też mają całą masę kompleksów, braku dowartościowania i zwyczajnie przelewają to na związki, albo z tytułu własnych doświadczeń nie potrafią inaczej. Tak czy inaczej zauważyłam olbrzymią tendencje do zawężania grona wyznaczających naszą wartość do jednej dwóch grup- partnerów lub rodziców. Na dodatek nie jedna z nas nosi uraz do partnera sprzed wielu lat i przez to nie dostrzega miłości i adoracji obecnego. Często też i ten obecny chcąc się poprawić nie dostaje od nas szansy zmiany bo odrzucamy jego adoracje mówiąc: Teraz mi to mówisz? a Tobie co? a pamiętasz...? Same sobie podstawiamy nogę.. ale wszystko jest po coś :) 

Wnioski:
Akceptacja i miłość do siebie emanują pięknem!
Założę, się że nieraz widziałaś/eś kogoś pięknego, kto zdawał się zupełnie odstawać od norm, a hipnotyzował pięknem! No właśnie.. Gdzie tkwi tajemnica piękna? W miłości.. nie tylko tej od kogoś (choć ona pomaga nam znaleźć tę właściwą) ale.. w Miłości do Siebie!

Odkąd zaczęłam kochać siebie, choć dalej się tego uczę, świat zaczął widzieć mnie innymi oczami. " Nie możesz dostrzec czegoś na zewnątrz czego nie masz w sobie" - to bardzo mądra sentencja, która pomogła mi kiedyś zrozumieć, że tak jak postrzegamy siebie sami tak inni będą nas postrzegać i podobnie jest z nasza oceną, gdy widzimy siebie bez wartości widzimy to także w oczach innych- tak jakby nasze wnętrza chciały przejrzeć się w lustrach byśmy mogli się zmienić, rozwinąć...

W ciągu 8 lat i setek, pewnie tysięcy kobiet, z którymi współpracowałam zauważyłam jeden aspekt:
Każda, absolutnie każda kobieta widzi w sobie masę wyimaginowanych mankamentów! Nawet Miss-polonie.
Media sterują naszą radością życia, bo często uzależniamy  tę radość od czucia się dobrze samej/samemu ze sobą.
Nienawidzimy nadwagi, chudości, małych piersi, rozstępów, naturalności, a tak wiele świata to posiada!

Cellulit ma 95% kobiet, a widzimy wszędzie jego brak, bo każda z nas go kryje. W mediach zapomnij, że go ujrzysz.. a przecież ma to prawie każda z Nas. Podobnie jest z nadwagą, piegami, krostkami, rozstępami, spoconą pachą po myciu podłogi w domu, podartym dresem do sprzątania i innymi odstającymi od kryteriów IDEAŁU zarobkujących mediów.

Czas zmienić myślenie i zacząć patrzeć szerzej!
Stosowałam wiele narzędzi do zmiany: książki, techniki samorozwoju, pracy nad sobą ... ale jednym z pierwszych narzędzi była sesja zdjęciowa.
Od tego zaczęłam i dlatego postanowiłam wykonywać sesję dla innych...

Dziś już inaczej patrzę na Was kobiety, pełne niedoskonałości. Widzę w Was Siebie sprzed lat, a czasami nawet dziś i robię wszystko by uchwycić Was tak byście czuły się piękne, bo dobrze jest od tego zacząć zmianę.

SESJA FOTOGRAFICZNA TO DOBRY POCZĄTEK DO ZMIANY PATRZENIA NA SIEBIE...
bo za tym idzie zmiana patrzenia na cały świat.

Każda z nas z pewnych punktów widzenia-patrzenia jest zjawiskowa- ja potrafię znaleźć takie ustawienia ciała i widzieć Cię oczami akceptacji i zwyczajnej sympatii i szacunku do tego kim jesteś- kimkolwiek byś nie była, bo szanuje każdą istotę ludzką.

Dlatego wszystkie kobiety wyglądają na moich zdjęciach pięknie, a większość z nich dzwoniła i mówiła " Ja nie umiem pozować! Tamte na stronie to są ładne, a ja taka ładna nie jestem! Tamte są kobiece, a ja taka nie jestem..." a potem było " To ja ?!! Niemożliwe! "A jednak...

Nie musisz umieć pozwać- ja Was tego wszystkiego uczę pokazując na sobie, pomagając Wam pozować, a nawet wydobyć z Was pożądaną minę :)

Wiele z Was mówi, że sesja to nie tylko sesja zdjęciowa, a terapeutyczna- tak jest!
Widząc siebie w pięknych odsłonach leczymy postrzeganie siebie, to jak umycie lustra w którym się przeglądamy i zobaczenie w końcu piękna!

Leczymy miłość do naszego ciała, naszej formy! Widzimy, że i my jesteśmy zjawiskowe gdy zadbamy o kilka szczegółów i otworzymy się na siebie i to co mamy takie jakie jest i że niedoskonałość, którą się pokocha bo mają ją miliony staje zupełnie poza naszą uwagą a nawet umiemy ją pokochać ! <3

Zacznijmy od zobaczenia siebie pięknymi na zewnątrz by móc ujrzeć swą wartość głębiej i na odwrót :)

Skąd ja to wiem?  Sama przeszłam dokładnie takąsamą drogę, sama ze sobą.
Pokochałam prawdziwie Siebie.

Dałam radę.
Ty też dasz.

Patrycja :)


​